گر بدین سان زیست باید پست
من چه بی شرمم اگر فانوس عمرم را، به رسوائی نیاویزم
بر بلندِ کاجِ خشکِ کوچه بن بست
گر بدین سان زیست باید پاک
من چه ناپاکم اگر ننشانم از ایمان خود چون کوه،
یادگاری جاودانه بر تراز بی بقای خاک... شاملو
ای کاش میتوانستند
از آفتاب یاد بگیرند
که بی دریغ باشند
در دردها و شادیهایشان
حتی
با نان خشکشان
و کاردهایشان را
جز از برایِ قسمت کردن
بیرون نیاورند ... شاملو
برای زیستن دو قلب لازم است،قلبی که
دوست بداری
قلبی که دوستش بدارند شاملو
روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد
و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت
روزی که کمترین سرود
بوسه است
و هر انسان
برای هر انسان
برادری ست
روزی که دیگر درهای خانه شان را نمی بندند
قفل
افسانه ای است
و قلب
برای زندگی بس است... شاملو
بی تو مهتاب تنهای دشتم
بی تو خورشید سرد غروبم
بی تو بی‌نام و بی‌سرگذشتم.
بی تو خاکسترم
بی تو، ای دوست! شاملو
سکوتآب
مىتواند
خشکى باشد و فریاد عطش:
سکوتگندم
مىتواند
گرسنهگى باشد و غریو پیروزمندانهى قحط:
همچنان که سکوت آفتاب
ظلمات است ـ
اما سکوت آدمى فقدان جهان و خداست:
غریو را
تصویر کن!شاملو
زندگی یک تصادف است ، مرگ یک واقعیت شاملو